Afgelopen week ben ik eens goed gaan zitten voor een nieuwe documentaire op Netflix. De documentaire was de veelbesproken ‘getuigenis‘ van David Attenborough. De 94-jarige (!) Britse natuurdocumentaire maker en bioloog legt haarfijn uit wat wij (de mens) met onze natuur hebben gedaan. De documentaire is dan ook vrij confronterend. Toch is deze documentaire niet negatief. Het uitgangspunt is juist positief en hoopvol. Het is namelijk nog niet te laat, volgens Attenborough. We kunnen nog iets doen. Het probleem zit hem in de collectieve ‘wil’ om iets aan de klimaatverandering en milieuvervuiling te doen. Het is daarom enorm belangrijk dat veel mensen deze documentaire gaan kijken. Let’s talk about A Life on Our Planet.
Levensloop
De documentaire is een echte getuigenis, aangezien Attenborough de verandering daadwerkelijk meegemaakt heeft. A Life on Our Planet bestaat uit één grote boodschap die Attenborough nog graag aan ons mee wil geven. Hij blikt in de documentaire dan ook terug op zijn leven en wat er in deze tijd allemaal veranderd is in de natuur en in de wereld. Zo heeft de documentaire tussenmomenten waarin wordt aangetoond met hoeveel de wereldpopulatie gegroeid is en hoeveel echte wildernis er op dat moment nog over is. In 1937 telde de wereldpopulatie 2,3 biljoen mensen en was er nog 66% over van de wildernis. In 2020 telde de wereldpopulatie maar liefst 7,8 biljoen mensen en is er nog slechts 35% over van de wildernis. Een heel treurige constatering.
De toekomst
Na het verleden besproken te hebben, schetst Attenborough eerst de worst case scenario als we besluiten geen maatregelen te treffen. Dit scenario begint bij 2030 (wat nog maar 10 jaar van ons vandaan is) en eindigt in 2100. Ik kan je hierover één ding zeggen: het ziet er heel slecht uit. Daarna komt de Britse bioloog met een heel hoopvolle boodschap: het is nog niet te laat. Vervolgens komen er allerlei oplossingen en theorieën die dit bewijzen. Een voorbeeld hiervan zijn de bosgebieden in Costa Rica. Dit land bestond een eeuw geleden bijna voor drie kwart uit bossen. In de jaren 80 was er nog maar een kwart van de bossen over als gevolg van ontbossing. Van de overheid kregen landeigenaren geld om inheemse bomen te laten hergroeien. Nu, 25 jaar later, is Costa Rica weer voor de helft bedekt met bos. Dit is het bewijs dat we nu nog iets kunnen doen.
A Life on Our Planet
Een heel belangrijke boodschap die mij is bijgebleven, is dat wij niet de wereld moeten redden om de wereld te redden. We moeten de wereld redden, om onszelf te redden. Als we zo doorgaan, heeft de wereld in het jaar 2100 een groot probleem. Misschien lijkt 2100 nog ver weg, maar als het goed is, leven mijn toekomstige kinderen én kleinkinderen in die wereld. Ik wil de wereld zo goed mogelijk achterlaten, zodat de volgende generaties kunnen gaan genieten van al het moois wat de wereld te bieden heeft. Hieronder kun je de trailer van de documentaire bekijken.
Oh ja, de documentaire zit vol met prachtige beelden uit het immense archief van de Britse bioloog. Alleen al om deze reden raad ik het je aan om A Life on Our Planet te gaan bekijken. De documentaire is te zien op Netflix en duurt maar anderhalf uur.
Heb jij A Life on Our Planet al gekeken?
Deze docu staat al een tijdje op mijn kijklijst, goede reminder dit om hem nu echt eens te gaan kijken!
Ik moet deze echt gaan kijken. Lijkt me enorm indrukwekkend.